Ik herinner mij als de dag van gisteren dat de kinderen van de lagere school vroeger, in de jaren vijftig en begin zestig, met Nieuwjaar een nieuwjaarsversje op moesten zeggen voor hun ouders. Dat was bij ons thuis niet anders. Ik was op een na de jongste dus ik hoorde daar ook bij. Uiteraard werd dat versje ons op school geleerd, elke klas een ander versje. Van één versje kan ik mij het begin nog heel goed herinneren namelijk: Bim, bam, bom, het jaar is alweer om. Hoe oubollig wil je het hebben?
Ger Theeuwen
Daar hoef je nu echt niet meer mee aan te komen, en dat is maar goed ook. Maar dat was toen de normaalste zaak van de wereld want alle kinderen moesten dat. Je ging dan voor je ouders gaan staan, die netjes langs elkaar op een stoel zaten, en na een diepe buiging moest je dan je versje opzeggen. Als dat dan met een trillend stemmetje gelukt was kreeg je een dubbeltje of, als je geluk had, een kwartje. Om de spaarpot een beetje te spekken, ging je dan datzelfde versje ook nog bij opa en/of oma opzeggen, daar kreeg je dan meestal ook nog wel wat centen, maar als je pech had alleen maar een snoepje. In die tijd konden alle mensen nog met tien vingers en twee ogen aan het nieuwe jaar beginnen, dat is nu wel even anders.
Het begin van een nieuw jaar is voor sommige mensen ook best wel een emotioneel moment. Als je bijvoorbeeld in het afgelopen jaar afscheid hebt moeten nemen van een dierbare is dat met Nieuwjaar meestal extra verdrietig. Maar het geeft ons ook de kans om onze dromen en ons enthousiasme nieuw leven in te blazen. Als je goede voornemens hebt gemaakt veranderen die meestal in de eerste weken alweer tot slechte gewoontes. De eerste dag van het nieuwe jaar is de eerste bladzijde van een blanco boek. Ik hoop dat jullie er een mooi verhaal van weten te maken, zodat je daar op de laatste dag van 2025 heel trots op terug kunt kijken.
Mijn vrouw en ik hadden, overigens bij hoge uitzondering, twee halve loten van de Staatsloterij gekocht voor de Oudejaarstrekking. Het was de bedoeling dat we ons in 2025 bij de rijken van Nederland konden voegen. Maar dat is helaas, of misschien wel gelukkig, niet gelukt. Want men zegt altijd “geld maakt niet gelukkig” maar ik vind het toch wel handig als je iets aan te pakken hebt, maar dat heeft weer niks met gelukkig zijn te maken.
Nu heb ik het geluk dat ik een echt lentekind ben, of liever gezegd was, want de kindertijd ligt al heel lang achter mij. Ik ben geboren op een zonnige paasmaandag in maart, het was toen 19 graden. Ieder jaar als ik jarig ben voel ik mij op deze dag als herboren, dan begint mijn nieuwe jaar pas. Weer een jaartje ouder boeit mij helemaal niet, want ik denk maar zo, heel veel mensen behaalden de leeftijd niet eens die ik al bereikt heb. Daar ben ik ook heel erg dankbaar voor. Met het ouder worden ga je dingen ook anders zien, ik bedoel dingen die belangrijk zijn worden steeds belangrijker en dingen die onbelangrijk zij worden nog onbelangrijker.
Nu de champagne- en andere drankflessen in de glascontainer liggen en de vuurwerkresten op de meeste plaatsen opgeruimd zijn kan 2025 echt beginnen. Een jaar met nieuwe kansen en uitdagingen. Ik hoop dat jullie er wat moois van weten te maken.
Ger Theeuwen
Nel zegt
Geweldig geschreven…toppie klopt als een bus.