Piet, inmiddels 67 jaar oud, stapte in 2010 in de rol van kermismeester toen de gemeente Peel en Maas werd gevormd na een fusie van de gemeenten Helden, Kessel, Meijel en Maasbree. Voorheen werkte hij als gemeentebode en marktmeester. “Ik rolde erin, ik werd niet ingewerkt. Je moet niet schrikken als er iemand soms zit te schelden of te vloeken, ik ken de taal. Ze komen allemaal voor hun boterham,” legt Piet Ebisch uit. We zitten aan tafel bij Grand Café Goejje, waar Piet een graag geziene gast is. Op het moment van schrijven is het maandag, en dat betekent dat het tijdelijke woonwagenterrein ingericht zal worden, en de eerste kermisexploitanten opgevangen moeten worden. Piet is, zoals altijd, opgewekt. Hij mag doen waar hij goed in is: een kermis organiseren.
Piet Ebisch
Beroerte
Twee jaar geleden werd Piet getroffen door een beroerte. Inmiddels is de kermismeester uit Kepèl goed hersteld van de TIA. Toch heeft hij destijds een moeilijke beslissing moeten nemen en heeft hij besloten om te stoppen. “Achteraf ging deze besluitvorming misschien te snel, maar ik wist niet hoe ik met mijn gezondheid eruit zou komen,” legt Piet uit. In Beringe organiseert hij zijn laatste kermis. Op 27 oktober zal Piet zijn laatste dag aan de slag gaan in Peel en Maas. Op 30 december stopt het in Helmond. Piet heeft jaarlijks 12 kermissen georganiseerd. Alle kermissen in Peel en Maas en Helmond. In Helmond heeft Piet 5 jaar zijn kunstje mogen doen. De voorjaarskermis van dit jaar was daar zijn laatste.
“Illegaal” een reuzenrad geplaatst in Meijel
Tijden veranderen. “Vroeger werd er niet zo nauw gekeken en kon je gewoon je gang gaan. Tegenwoordig wordt het organiseren soms wat lastig omdat de veiligheidseisen steeds zwaarder wegen,” vertelt Piet. “Een voorbeeld: de bank, die al jaren op straat vóór de fontein staat, mag dit jaar op deze plek niet opgebouwd worden. Ik heb gelukkig een plekje gevonden ter hoogte van de voormalige Rabobank.”
Als we terugkijken naar de bijzondere momenten van de Meijelse kermis in de afgelopen jaren, denkt Piet aan het verhaal waarin hij illegaal een reuzenrad voor het voormalige gemeentehuis plaatste. Het dorp was heringericht, en dat dwong Piet creatief te zijn met het plaatsen van de attracties. Tijdens het opbouwen kwamen er per toeval ambtenaren van de gemeente naar het kermisterrein gelopen. “Piet, wat ben jij nou aan het doen? Dit kan écht niet,” kreeg hij te horen. Ze gingen het voormalige gemeentehuis in voor een vergadering en toen ze terug naar buiten kwamen, kreeg de kermismeester, ondanks de aanvankelijke verbazing van de ambtenaren, toch goedkeuring voor zijn actie. “De attractie stond immers al half opgebouwd,” vertelt Piet lachend.
‘Betrokkenheid in Meijel is groot’
De betrokken gemeenschap in Meijel en de horeca hebben een bijzondere indruk op Ebisch gemaakt. Hij beschrijft de jaarlijkse levendige opening en de grote aanwezigheid van kinderen als momenten die Meijel uniek maken. Voorafgaand aan de opening gaat Piet elk jaar met alle exploitanten en de kermiswethouder koffie drinken. Natuurlijk hoort daar ook een stukje vlaai bij. En als de schutterij, zoals hier in Meijel, aanwezig is, wordt er ook een pilsje getapt.
Het contact met de inwoners, ondernemers en exploitanten zal Piet het meest gaan missen. Vorige week heeft Ebisch bijvoorbeeld nog met het kerkbestuur van Meijel vergaderd. Voorheen stond de draaimolen voor de deur van de Meijelse kerk opgesteld. Voor het bestuur was het idee dat er tijdens de kermis een uitvaart zou plaatsvinden niet prettig. “Nu het winkelpand aan het Alexanderplein leeg staat, kan ik de draaimolen dit jaar voor de deur neerzetten. Het kerkbestuur is blij, en ikzelf ook.”
Hoe de kermis er in de toekomst uit zal zien, weet Piet niet. “De contracten met de exploitanten lopen na dit jaar af. Mijn opvolger kan een geheel nieuwe kermis neerzetten als hij dat wil,” legt Piet uit.
Zorg
Piet zal het na volgende maand een stuk rustiger krijgen. Toch is rusten geen optie voor hem. “In de kist liggen, dat kan ik nog lang genoeg. Ik woon in een appartement en de muren komen nu al op me af.” Piet is van plan om in de zorg te gaan werken. Met het publiceren van dit artikel wil Piet graag van de gelegenheid gebruikmaken om een oproep te doen. “Ik kom uit een groot gezin van 13 personen. Ik ben altijd onder de mensen geweest, van kleins af aan. In verschillende kernen werk ik samen met de jongens van Stichting Daelzicht. Na de kermisdagen ruimen we samen de pleinen op en sluiten we af met een frietje. Nu ik straks tijd over heb, heb ik besloten om de zorg in te gaan. Ik sta voor alles open.” Iedereen die een mooie vacature in de zorg heeft, mag contact opnemen met Piet.