Die avond is het gezellig in het centrum van Asten, waar het meisje met vrienden een drankje doet. Rond 1.00 uur is het tijd en fietst ze naar huis, wanneer het op de Voorste Heusden helemaal misgaat. Ze wordt door een onbekende man met geweld van haar fiets geduwd, meegenomen naar een donker bosgebied en daar meerdere keren verkracht. Haar telefoon wordt door de dader afgepakt en daardoor is ze onbereikbaar voor haar ongeruste ouders, die haar zoeken op de route van Asten naar huis. Na een tijd heeft de zoektocht succes. Op de Voorste Heusden zien ze rond 2.45 uur de fiets van hun dochter in de sloot staan met daarnaast een onbekende herenfiets. De dader gaat er als een haas vandoor als het slachtoffer gewond en van streek de bosjes komt uitgelopen, haar ouders tegemoet: “Mama, papa, papa, mama”, zegt ze met een hoorbaar angstige stem.
Arrestatie
Terwijl het slachtoffer hulp krijgt, start de zoekactie naar de dader. De recherche heeft met de achtergebleven fiets een belangrijk spoor naar de dader in handen. Maar er is meer. Op de vluchtroute wordt in een sloot een schoen gevonden en ook speurhonden zorgen voor belangrijke aanwijzingen. Al gauw krijgt de politie zicht op een mogelijke verdachte. Op dinsdag 16 april wordt hij opgepakt in zijn woning in Asten-Heusden. Daar stapelen de bewijzen zich op. Zijn jas wordt gevonden in de kliko, in een vuilniszak. De jas is besmeurd met zand en ander botanisch materiaal uit het bosgebied van de verkrachting. In de kliko vindt de recherche ook de tweede schoen. Verder blijkt de achtergebleven fiets van de verdachte te zijn, net als peuken die op de plek van het misdrijf worden teruggevonden. Daarnaast wordt zijn DNA gevonden op het lichaam van het slachtoffer. Op een foto van de verdachte herkent ze haar verkrachter direct.
Onaannemelijk verhaal
Het lijdt geen twijfel dat hij de man was die met haar de bosjes in is gegaan. Sterker nog: hij bekent dat hij dat was. Bij de politie is hij meerdere keren verhoord en heeft hij soms ontkend dat hij zich schuldig heeft gemaakt aan een verkrachting, heeft hij soms gezwegen en soms wist hij het zich niet te herinneren. Ruim zestien maanden na de feiten komt hij plotseling in 2020 met een schriftelijke verklaring, waarin hij aangeeft dat er sprake van was vrijwillige seks. Het OM gelooft niets van zijn verhaal, dat op meerdere punten onaannemelijk is. De officier van justitie daarover: “Op dat moment had hij het dossier gelezen en het heeft er zeer sterk de schijn van dat hij een draai probeert te geven aan enkele belastende feiten.”
Persoonlijkheidsstoornis
In plaats van te bekennen en spijt en empathie te betuigen in de richting van de vrouw, blijft hij zijn eigen belang voorop zetten. Dat strookt met onderzoeken die naar de geestelijke gesteldheid van de man zijn verricht. Specialisten stellen dat de verdachte is gericht op bevrediging van zijn primaire behoeftes. Hij laat zich daarbij leiden door zijn eigen belang, anderen zijn een instrument om daarin te voorzien. Ze zeggen ook dat de man zich eenzaam en afgewezen voelt, wat tot chronische boosheid leidt naar de maatschappij, die steeds gevoed wordt door nieuwe afwijzingen. Zijn empathisch vermogen is beperkt, zijn gewetensfuncties gebrekkig en hij ervaart weinig berouw. Rapporteurs stellen als hoofddiagnose een andere gespecificeerde persoonlijkheidsstoornis met antisociale, borderline en narcistische trekken.
Tbs met dwangverpleging
De alarmerende diagnoses zijn voor het OM aanleiding om naast een onvoorwaardelijke gevangenisstraf, tbs met dwangverpleging te eisen: “De kans dat deze man opnieuw dit soort gruwelijke feiten pleegt wordt door specialisten ingeschat op hoog tot zeer hoog. Hij moet worden gestopt en daarom behandeld. De maatschappij moet maximaal beschermd worden voor deze man, die op een vreselijke manier misbruik heeft gemaakt van dit meisje. Hij heeft op geen enkele wijze zicht gegeven op zijn overwegingen, drijfveren en motieven. Wie weet wat er nog verder zou zijn gebeurd, als de ouders er niet waren geweest die nacht. Het is allemaal zeer verontrustend.”
Lange gevangenisstraf
Het OM vindt dat naast tbs een lange gevangenisstraf op zijn plaats is in deze zaak. De officier van justitie markeert in dat kader de grote gevolgen voor het slachtoffer en haar ouders: “Van dit soort feiten is algemeen bekend dat slachtoffers daarvan voor hele lange tijd de nadelige consequenties ondervinden. Dat is in het geval van dit meisje niet anders. Er is bij haar PTSS geconstateerd. En het heeft ook zeker een grote impact gehad op de beide ouders. Het doet hen veel pijn dat hun dierbare dochter op deze manier is misbruikt.” Het OM ziet nog meer strafverzwarende omstandigheden, waaronder de duur van de verkrachting, het gepleegde geweld en de plek van het misdrijf. Het meisje werd meegevoerd naar een afgelegen locatie, tientallen meters een donker bosperceel in.
Naast tbs met dwangverpleging eist het OM dan ook een gevangenisstraf van 4,5 jaar. Uitspraak in de zaak is over twee weken.